Neuromobilizacje

Neuromobilizacje pole­gają na napi­na­niu lub uru­cha­mia­niu ner­wów przez odpo­wied­nie kom­bi­na­cje usta­wień i trak­cji, prze­pro­wa­dzane podob­nie jak w testach napię­cio­wych. Neu­ro­mo­bi­li­za­cje są rodza­jem tera­pii manu­al­nej, w któ­rej na układ ner­wowy działa się bez­po­śred­nio, „przez pocią­ga­nie nerwu”, w celu uspraw­nie­nia jego ela­stycz­no­ści i rucho­mo­ści. Postę­po­wa­nie takie ma na celu nor­ma­li­za­cję zakłó­co­nej pobu­dli­wo­ści i inten­syw­no­ści pro­ce­sów ner­wowych, a przez to peł­niej­sze prze­ka­zy­wa­nie infor­ma­cji w orga­ni­zmie i uspraw­nie­nie pro­ce­sów napraw­czych, goją­cych. Czę­sto pozwala ono na, nie­omal natych­mia­stową, poprawę funk­cji i zli­kwi­do­wa­nie bole­sno­ści oraz na szyb­szą rege­ne­ra­cję podraż­nio­nych tka­nek w tych sytu­acjach, w któ­rych u podłoża pato­lo­gii wystę­puje zabu­rze­nie czyn­no­ści.

W kon­se­kwen­cji neu­ro­mo­bi­li­za­cje to: lecze­nie w ostrych sta­nach zapal­nych, ogra­ni­cze­nie pato­lo­gicz­nych napięć tka­nek kurcz­li­wych, zmniej­sze­nie bólu, nor­ma­li­za­cja prio­prio­cep­cji a w końcu rów­no­waga psy­cho­fi­zyczna. Kon­cep­cja tera­pii poprzez neu­ro­mo­bi­li­za­cje jest zupeł­nie nowym spoj­rze­niem na lecze­nie scho­rzeń, wyma­ga­ją­cym prze­ła­ma­nia dotych­czas sto­so­wa­nych sche­ma­tów myślo­wych. Sta­nowi logiczne wytłu­ma­cze­nie dla wielu mecha­ni­zmów i obja­wów pato­lo­gicz­nych. Wzbo­gaca rozu­mie­nie nie­któ­rych, już sto­so­wa­nych, sku­tecz­nych spo­so­bów tera­pii, któ­rych istota dzia­ła­nia czę­sto nie była dosta­tecz­nie wyja­śniona.

Neu­ro­mo­bi­li­za­cja, jako tech­nika deli­katna i nie­zwy­kle sku­teczna, umoż­li­wia jej efek­tywne zasto­so­wa­nie w sta­nach ostrych, z dużą bole­sno­ścią, w któ­rych tra­dy­cyjna reha­bi­li­ta­cja jest bez­radna. Ele­men­tem kura­cji jest także zestaw indy­wi­du­al­nie dobra­nych ćwi­czeń i pro­fi­lak­tyka.